is : een maandelijkse meetup met een gevarieerde programmering waarbij het experiment wordt opgezocht. 1 of 2 optredens per avond, dichtbij het publiek, die plaatsvinden op het indoor ‘pleintje’ tussen de ateliers. Experimenteel en op het snijvlak van muziek, performance en beeldende kunst. Van improv en jazz tot poëzievoordracht, van geluidskunst tot performance art, van deep listening tot visuele gedichten met filmbeelden en dans, van snoeiharde noise tot verstilde composities.
Er staan momenteel geen aankondigingen op de agenda.
Bekijk hier de eerdere edities van dé artist meetup van de Gelderlandfabriek.
Foto’s: Harco Rutgers, Thiadmer van Galen en Jesse Smale
Aan het begin van de avond stelde Brogen Berwick zichzelf voor. Brogen en Lana Bolkvadze verblijven 2 maanden op het Spoel in de residentie van LekArt waar ze de akoestische ecologie van de rivier de Lek en haar omgeving verkennen. Ze reageerde zeer verheugd op de fluiten van PKsolo omdat zij zelf nu ook met zelfvervaardigde fluiten werkt in haar onderzoek in de Lek.
We volgden Jesse en Julliette Hengst daarna naar de entree om daar de nieuwe expositie te openen. Julliette werkt met verschillende hergebruikte materialen en vertelde oa over het ontstaan van het beeld boven de bank aan de lange muur, wat je kan lezen als een stripverhaal.
Microwolf stond in de zaal en trakteerde op breed uitwaaierende, vrijstromende songs die gingen over thema’s als verwondering, angst, ontzag voor het leven en loslaten.
Ook het optreden van componist, schrijver, gitarist en vocalist Hansko Visser en Bas Alblas van Plan Kruutntoone was een feestje. We gingen zacht en zorgvuldig en gedwongen keihard over de kop. Fijn voor iedereen die graag verkeert in ongebruikelijke omgevingen…
TELEPORT (EVA VAN PELT & KOEN WIJNEN) + FEMKE TEUSSINK
Foto’s: Pien Groen
Femke Teussink vertelde deze editie over haar ontwikkeling en autonome werk, hoe het tot stand komt en welke keuzes ze daarin maakt. Ze had 3 prachtige prints voor ons mee waarmee voor iedereen de impact van haar beeld direct voelbaar werd.
TELEPORT (Eva van Pelt & Koen Wijnen) nam ons mee in een dromerige muzikale roadtrip. Zij bouwden met tijd en aandacht een rijk en filmisch klanklandschap op, waarbij woorden ons af en toe een beeld aanreikten. Prachtige improvisatie waarbij de grip nooit kwijt was…
Foto’s van wéér een mooie Evening! Met zeer fraai concert van ZEA & Xavier Charles en de artist talk over lichamen die constant in beweging zijn, van Liam Siepel.25px
Wat doet het met je om tijdens je studie aan de kunstacademie zwanger te zijn en moeder te worden? We gingen in gesprek met Béla Teiwes. Ze vertelde over hoe haar beroepspraktijk er nu na de opleiding uitziet.
Daarna een uitzonderlijk concert van een artieste die haar gloednieuwe uitgave kwam presenteren: het Janne Eraker Ensemble met het album Movements for Listening. Tapdans! Haar lichaam bleek een ontembaar percussie-instrument. Prachtig in combinatie met het expressieve stemgeluid van Juliana Venter en de pedal steel en elektronica van Ivar Grydeland. Indrukwekkend!
Foto’s: Pien Groen + Thiadmer van Galen + Patrick Verkade
Deze Evening ontmoetten wereldreiziger en uitzonderlijk gitaarvirtuoos Reinis Jaunais (Riga, Letland) in de fabriek. Hij begon ooit met het composeren van muziek, dankzij de inspiraties die hij opdeed tijdens het reizen door Europa, Nieuw-Zeeland en Azië. Hij speelde op uitzonderlijke en zeer virtuoze wijze gitaar met behulp van veel verschillende technieken – waaronder tapping, percussie, finger-picking en live looping. Een energiek maar rustgevend geluid.
Van Amerongens schilderijen bestaan uit acrylinkt op onbewerkt katoen. Daarmee maakt ze gelaagde, vloeiende kleurvormen. Emma vertelde over het spel met het materiaal, waarbij (on)gelukjes en toevalligheden ook onderdeel zijn van het proces. Door standaard dezelfde maten te gebruiken en met meerdere werken tegelijkertijd bezig te zijn, geeft ze zichzelf alle ruimte om zo vrij mogelijk te werk te gaan. Haar schilderijen geven een gevoel van herkenning, een mogelijkheid voor de kijker om in de verstilling hun eigen tussenmoment te vinden.
AAAHHHNNNDDDIII + CLIM STOOPEN + LINUS VAN DER MAAS
Foto’s: Carmen Landa + Marieke van der Burg + Giovanni Roemer + Maas van Duijnhoven + Patrick Verkade
Clim Stoopen was aanwezig via het scherm maar zijn werk, het project “ik ben zijn” gepresenteerd in de vorm van een boek, ging rond en werd ingekeken. Clim, pas afgestudeerd aan St. Joost School of Arts & Design in Breda, richting Photography, Film and the Digital is aan het woord over zijn afstudeerwerk. Een onderzoek naar het hedendaagse beeld op mannelijkheid vanuit een queer perspectief. Hij vertelde meer over het onderzoek, de inzichten van deelnemende makers en het belang van zijn werk.
Linus van der Maas schildert digitaal met een prettig eigen herkenbaar handfschrift. Het zijn werken die manieren van communicatie vastleggen binnen queergemeenschappen, of dat nu in bepaalde zichtbare codes is, of in een vertoon van intimiteit. Met diens kunst probeert Linus anderen uit te nodigen om aannames over identiteit in twijfel te trekken. In gesprek werd verder ingegaan op de eigen behoeftes van Linus die hier achter liggen.
AAAHHHNNNDDDIII uit Leipzig is een hyperactief genderfluïde organisme met een expressieve show vol self-empowering rap vocals en hard dancy noisebeats. Hen fascineerde met onstuimige podiumenergie en zette een wervelende en hartveroverende show neer.
Na een mooie avond die samen is uitgedacht en vormgegeven met Queeremborg. Waarin we werden meegenomen door Queer artiesten en kunstenaars, die als vanouds stimuleerden, inspireerden en onze horizon verbreedden. Sloten we feestelijk af op de dansvloer met Jip, Meneer de Perifeer en Pilliebeats achter de draaitafels.
Nederlandse kunstenares Lydia Wierenga vertelde over haar werk, haar projecten met murals en haar eigen kunstruimte. Nadat ze eerder op de dag de Gelderlandfabriek had verrijkt met een orginele A6. In gesprek met Jesse vertelde ze over hoe haar zwarte vlak niets is en alles tegelijk. Hoe kunst in wezen gaat over communicatie.
Daarna de betoverende performance van de Portugese Inês Malheiro, opgebouwd uit haar stem en electronics. Diep hallucinerende en gefragmenteerde songs, geïmproviseerd of gecomponeerd met gerecyclede en gebroken stemmen. Het was een mooie (en ook hete) avond.
Foto’s: Pien Groen + Marieke van der Burg + Harco Rutgers
Een mooie avond met veel kwaliteit en een fijne opkomst. We verloren ons tijdens het optreden van Bloom in haar kleurrijke, dromerige en poëtische werelden. Na de artist talk van Nikki tijdens haar opening van haar expo ‘A Weaving of Worlds’ in de entree.
BRUNO FERRO XAVIER DA SILVA + BRAINHACK MUSICBOX + TABITHA BOEKWEIT
Foto’s: Pien Groen + Carmen Landa + Harco Rutgers
Het was weer een mooie, goedbezochte an Evening at the Factory! Met de opening van de buitenexpo van Tabitha Boekweit. In de publieke ruimte van de Gelderlandfabriek wordt crew, gast en voorbijganger nog zeker een jaar lang verrast met de ervaring van haar beeldende kunst. Een beleving voor alle zintuigen. Ze heeft toegelicht hoe het voortkomt uit een consequente registratie van alles wat ze tegenkomt. Haar beelden zijn een soort dagboek.
Wanneer iedereen binnen is werd Pam Sikkink voorgesteld en verteld ze kort over haar verblijf in Culemborg in het kader van LekArt Air: een ‘artist in residence’ bij Werk aan het Spoel.
Daarna een sterren van de hemel groovende Bruno Ferro Xavier Da Silva solo én met het rauw freakende Brainhack Musicbox. Een indrukwekkende solo set op basgitaar, die Bruno gebruikte in combinatie met strijkstok, samples en elektronische effecten.
Samen met Brainhack Musicbox improviseerde hij daarna nog een set. Brainhack Musicbox is een synth/noise/jazz trio uit Oekraïne, bestaande uit Stanislav Bobrytsky (modulaire synth), Pavel Lisovsky (tenor sax) en Anton Boldenko (viool, didgeridoo).
Ook een beetje een heftige avond. Niet alleen muzikaal uitdagend, maar ook het laatste concert in de NL tour van het sympathieke Oekraïense trio, die na het optreden weer terug moesten reizen naar Kyiv.25px
ROEL MEELKOP & MARCO DOUMA – HOEK + YIYI CHEN + MARIEKE VAN DER BURG + BOBBY VELDHUIZEN
Foto’s: Roel Meelkop + Noa Beets
Als voorproefje op de Nacht van de Film hadden we een film gerelateerd programma naast de opening van de tentoonstelling van Bobby Veldhuizen.
Bobby Veldhuizen is in 2022 afgestudeerd in de richting beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Binnen haar werk zoekt ze naar ‘alternatieven’: andere manieren van zien, denken en leven. Een roltrap kan nooit kapot gaan, het kan alleen maar een trap worden.
“Ik stel me voor dat een druppel water in de Lek naar het noorden stroomt, de Noordelijke IJszee en de Beringstraat oversteekt. Het volgt de stroming en daalt af naar het zuiden, waar het aankomt bij de oostkust van China en uiteindelijk het water van de Xiang ontmoet”. Yiyi Chen gaf uitleg bij haar video installatie Rivers. We zagen haar digitaal in Culemborg aan de Lek en haar vader in China aan de oever van de Xiang gedichten aan elkaar voorlezen.
In het licht van de schijnwerper van de installatie Self Spot van media-ontwerper Marieke van der Burg kwam een schaduwwereld tot leven. Magisch! Wat als we onuitgesproken emoties zichtbaar maken? Met haar installatie Self Spot wil Marieke de donkere kanten van het leven uit de taboesfeer halen en op de voorgrond plaatsen.
Geluidskunstenaar/componist Roel Meelkop en beeldend kunstenaar/filmmaker Marco Douma lieten ons kennismaken met hun hypnotiserende film HOEK. Beiden waren aanwezig en vertelden achteraf meer over dit project. Oa over hoe de beelden zijn opgebouwd en het werken met onscherp beeld. Beelden en geluiden die zijn opgenomen in Hoek van Holland vinden hun plek in meanderende golven van abstractie; een diepe en overweldigende ervaring.25px
foto’s: Thiadmer van Galen, Harco Rutgers en Pien Groen
Het Belgisch trio Erem stond op ons podium, voorafgegaan door een artist talk bij het werk van onze huisfotograaf Pien Groen: een selectie foto’s van eerdere ‘Evenings’.
Erem is een Belgisch trio – Mirte Leconte (zang), Stan Maris (accordeon), Nicolas Van Belle (gitaar, effecten) – met een gedeelde interesse in klank en transformatie. De zang brengt melodisch kleur aan binnen de harmonie en textuur van accordeon en gitaar, waarbij de klankkleuren soms dicht langs elkaar schuiven. Het drietal overlapt verschillende muzikale domeinen, zoals jazz, improvisatie, kamermuziek, folk en koormuziek. Een belangrijke rode draad in hun muziek zijn de overgangen en variaties tussen consonant en dissonant, structuur en textuur, rust en beweging. Ze namen ons mee op een afwisselende, kleurrijke reis.
DIANNE VERDONK EN WOUTER VAN VELDHOVEN + KLAARTJE VAN ESSEN
foto’s Kassandra Wolda en Pien Groen
Dianne Verdonk gaf samen met Wouter van Veldhoven een voorproefje van haar debuutalbum. Dianne Verdonk werkt al een paar jaar aan ‘Loose Identity’. Ze gebruikt hiervoor door haarzelf ontwikkelde, fysieke, elektronische muziekinstrumenten, met klinkende namen als Bellyhorn, Pulseyarn en La Diantenne. De Bellyhorn was mee en lag indrukwekkend op het pleintje terwijl Dianne haar bespeelde. De fysieke mogelijkheden voor het afspelen en manipuleren van geluid die elektromagnetische tape biedt en de manier waarop Wouter zijn systeem zelf ontwerpt, sluiten naadloos aan op de elektroakoestische, kleurrijke liedjes die Dianne maakt. Voor deze sessie in de Gelderlandfabriek experimenteerden Dianne en Wouter er samen op los, met sneak peak materiaal van Loose Identity – in wording – als basis.
Multidisciplinair kunstenaar Klaartje van Essen opende deze avond haar tentoonstelling. Speciaal voor haar expositie in de Gelderlandfabriek maakte ze 5 nieuwe collage’s. Daarnaast zagen we groter kleurrijk werk als ’the arthichoke’.
Hanne De Backer liet zich in het verleden al opmerken in verschillende formaties en projecten, alsook in het theater bij het literair kamikaze-collectief Bookers & Hookers, KVS en ‘t Arsenaal. Ze is lid van het Brusselse saxofooncollectief La Nuée, het internationale powerkwartet Mudskipper (met Signe Emmeluth, Paal Nilssen-Love en Terrie Ex) en de Antwerpse psychedelische krautrockers Condor Gruppe.
Met haar eigen project g a b b r o onderzoekt ze de impact van vrije improvisatie op verschillende locaties en vice versa. Zo werkte ze al in ondergrondse parkeergarages, wassalons, het Antwerpse riolenstelsel en een gevangenis. Haar palet is uitzonderlijk breed – van stil tot knetterend, van felle drones tot fluistergesprekken tussen saxofoonkleppen en alles daartussenin – maar altijd verpletterend intiem, alsof je er middenin zit.
Ze speelde bij ons een weergaloze solo waarbij ze het hele mogelijke spectrum van haar lichaam in combinatie met haar instrument gebruikte.
Voorafgaand aan het optreden van Vera Bon opende de tentoonstelling van Beate Bos. Dit was de eerste keer dat de opening van de expo in de entree een onderdeel was van an Evening. Wat ons betreft een succes wat naar meer smaakt.
Voor de Gelderlandfabriek maakte Beate haar eerste 5 luik. Tijdens de artist talk hoorden we over haar proces. Haar werk ontstaat nagenoeg spontaan, vastgelegd door middel van snelle ingezoomde snapshots met haar mobiele telefoon. De beelden tonen de sporen die mensen achterlaten in de nacht. In de combinaties van haar vele foto’s is Beate op zoek naar en vindt momenten van gelukkig toeval.
Vera Bon pakte ons deze editie in met haar Nederlandstalige synthpop. Ondersteund door kapotte synths, huilende theremins en een goede beat, bekijkt Vera het leven van een afstand. In haar poëtische teksten schijnt ze licht op schaduwplekken en vraagt ze zich af hoe je te verliezen in iets dat eindig is. Vera was in haar performance ontwapenend, prachtig en grappig. Hier had je bij willen zijn…
Dit keer zagen we Kleefstra Bros & Michał Jacaszek met ‘IT DEEL I’!
De Kleefstra Bros zijn dichter Jan Kleefstra en gitarist Romke Kleefstra, beiden ook leden van oa. Piiptsjilling, The Alvaret Ensemble, FEAN en Kleefstra|Bakker|Kleefstra. Bij IT DEEL I hebben ze in 2021 in een residency in de Thomaskerk in Katlijk samengewerkt met de Poolse componist, producer en geluidskunstenaar Michał Jacaszek.
Verbinden staat centraal wanneer de Friese broers samen aan een project werken. En samenwerken met Michał was een diepe wens van de mannen. In de bossen van Friesland ontstond de muziek en we zijn blij dat Culemborg een halte was tijdens de korte release tour.
De muziek is een reactie op de desastreuze aantasting van de natuur die de mannen zeer aan het hart gaat. Het resultaat was een prachtige gelaagde performance van spoken word in het Fries vergezeld door soundscapes opgebouwd uit sfeer-, drone- en veldopnames.
BMB con. kwam hun project ‘Over de Grens – de Overkant’ presenteren, waar ze al sinds 2017 aan werken… aan de IJssel. BMB con. zijn Justin Bennett en Roelf Toxopeus en voor dit project werkten ze samen met radiomaker Wineke van Muiswinkel. Tijdens deze Evening was Wineke er ook bij.
“Oorspronkelijk hebben we dit project ook geprobeerd uit te voeren bij de Lek, maar die rivier stroomt te langzaam.”
Het project is in eerste instantie bedoeld om te horen of een stromende rivier effect heeft op geluid dat van de ene oever naar de andere wordt gezonden. Hoe klinkt de overkant aan deze kant en aan de overkant zelf? Vormt de rivier een barriere; is het stil aan de overkant? De schepen brommen hun weg over de rivier, hoe ver hoor je dat? En wat horen de vissen? BMB con. heeft deze avond diverse materialen gebruikt die ze in de loop der tijd hebben verzameld.
Snackbar The Ambassador is het alter ego van de Duitse multidisciplinaire beeldend kunstenaar, muzikant en radiopresentator Matthias König, gevestigd in Den Haag. Zijn muziek kan het best worden omschreven als een zeer explosief mengsel van gedeconstrueerde folklore, elektronische beats en space exploraties, opgehitst met een gezonde snuf krautrock, psychedelische cumbia, dub en andere geestverruimende multiculturele geneugten die resoneren in Ruimteschip Aarde. Vertederend, lelijk, aantrekkelijk, schurend, meeslepend en bespottelijk tegelijk. In ons sfeervolle decor bediende deze eenmansband een reeks samplers, drummachines, synthesizers, snaar- en percussie-instrumenten om een zeer aanstekelijk en dansbaar live optreden te creëren.
De avond werd afgesloten door Jehudi van Dijk, die ons trakteerde op het beste uit zijn cd koffers. En daarmee ondanks de warmte de dansvloer goed gevuld hield. Bier en naked tosti ontbraken natuurlijk ook niet. Al met al was het geen avondje om stil te zitten dit keer.25p
ŌTONN is een indrukwekkend elektro-akoestisch duo, bestaande uit twee jonge en zeer getalenteerde artiesten: zanger Andrea Silvia Giordano en drummer Nicholas Remondino. Voort gekomen uit de behoefte aan expressie in de vorm van bewerkt geluid, dat wordt geassembleerd vanuit een post-alles-perspectief en met de nadruk op interactie. Het duo creëerde pluriforme improvisaties waarbij zwevende, verstilde momenten worden gecombineerd met luidruchtige en groovy passages.
Gareth Davis (speelde oa. met Tom Waits, Elliott Sharp en Fumio Yasuda) speelde het nieuwe werk ‘Theater of the Mind’ van Roland Dahinden. Het stuk gebruikt muziek en geluid als een manier om te kijken naar worstelingen met geestelijke gezondheid. Met het werk ‘keken’ we naar het geheugen en herinneren en hoe het geheugen zich voortdurend herschept, waarbij constant veranderende achtergronden worden gecreëerd. In sommige gevallen kunnen die leiden tot inspiratie, in andere gevallen tot verwarring en conflicten met de omgeving.
En natuurlijk was er de rest van de avond de muziekselectie van Meneer De Perifeer, goed gezelschap en naked tosti.
ENSEMBLE EXTRA ORDINAIR & ILJA KOMAROV EN TRIXA ARNOLD
Foto’s: Pien Groen
Ritmisch gillende rondzingemmers, ploppende dienbladen, wokdekselpercussie, snoevende toffeetrommelbas, nicht-wohl temperierte stemvorken, op hol geslagen snijbonenmolens en mopperlades, metylpiano, hedendaagse muziek van voor de oorlog (met walmnoten), vermoeide orgeltjes, piepende bluesharp, ultrakorte stampliederen en spuugspreeksels.
We genoten van de performance van Nora Mulder en Han Buhrs. Leuk is mogelijk anders, maar niets was amusanter dan de met bloedige ernst vertolkte eigenaardigheden en in meezingbare verzen gevatte melancholika van Ensemble Extra Ordinair tijdens deze Evening..
Ilja Komarov en Trixa Arnold hebben in de afgelopen jaren met partners in Rusland, Pakistan, Zwitserland en Nederland een archief opgebouwd van verhalen over schaamte. Het zijn anonieme anekdotes, die een universeel document vormen van waar mensen zich over schamen, wereldwijd, in onze tijd.
Dit kwam samen in de muziekperformance SHAME ON YOU! Een intieme, informele en interactieve performance met Russische songs (de boventitels werden op tekstborden getoond) en de voorgelezen verhalen.
Danielle Lemaire bracht de performance ‘The winterman is strong, grabs all that she needs, steps on human beings’. Haar werk schiep een verlangen naar een verloren wereld en een parallelle wereld, naar een leven buiten het bekende. Luister haar performance hier terug.
Physeter (In Pursuit of the Mirage) was de performance die Tapage (aka Tijs Ham) bracht,waarin hij de artistieke productie van betekenissen met zijn zelf ontworpen/gebouwde muziekinstrument en audiovisuele composities onderzocht. Na zijn optreden vertelde Tijs ons iets meer over zijn muziek, zijn zelfgebouwde instrument en zijn onderzoek.25px
Dit keer kwam Stekkerdoos optreden met haar project ‘Kalender’. We kregen een audiovisuele show, een met de hand geïllustreerde film met live muziek. Het onderwerp bevond zich ergens tussen slapen en wakker worden, fantasie en werkelijkheid. Een belichaming en vertaling van wat je wel of niet kunt denken, zien en voelen.
We mochten daarna Maartje van den Heuvel verwelkomen op onze zeepkist, als gast curator nam ze het woord om meer te vertellen over het thema van de aankomende editie van LekArt.
Tom Verbruggen aka TokTek heeft in de loop der jaren de kunst van het live samplen van alles wat geluid maakt geperfectioneerd. Niets is leuker dan kijken hoe TokTek zijn palet van geluiden opbouwt uit willekeurige muziekobjecten om ze vervolgens met volledige overgave te bespelen op zijn zelfgebouwde controllers – anders dan elke andere muzikale ervaring. Hij is een moderne Robinson Crusoe, genietend van zijn leven als een schipbreukeling in een wonderland van elektronische muziek.
Harald Austbø combineerde zijn theatrale kwaliteiten met eigentijdse cello-technieken, live improv, zang en human beatbox. Een indrukwekkende en bij vlagen hilarische performance was het gevolg.
Isamo Thissen studeerde dit jaar af aan het AKV St. Joost ’s-Hertogenbosch. Ze exposeert momenteel in de entree. In haar geborduurde werken is ze opzoek naar het grensgebied tussen figuratie en abstractie en de schoonheid die zich kan openbaren via het rampzalige. Tijdens de avond vertelde ze over haar werkwijze en het ontstaan daarvan.
Te midden van een decor opgebouwd uit objecten, animaties, sound design en andere delen van het proces van het project ‘Dit Is Geen Ondergoed Collectie’ voerden Guusje en Sarah sets van bewegingen uit. Dit gebeurt in en rondom elementen gemaakt van verschillende materialen, met als grootste object de “kinesfeer”: een tent-achtige sculptuur die verandert van vorm door interactie met bewegende lichamen. Het publiek liep door het decor om zelf dingen te ontdekken en onderdeel te worden van de performance; de eclectische wereld van ‘Dit Is Geen Ondergoed Collectie’. Daarna gaf masterstudente gender studies Heike de Wit een lezing over vrouwelijkheid waarin zij bevroeg wat vrouwelijkheid is en kan zijn, en daarmee een extra dimensie gaf aan wat er te zien was.
De bewegingen zijn ontwikkeld in samenwerking met het performance collectief Merle | Mischke | Klee, het sounddesign is gemaakt door Muriel Louveau en Hubert Heutinck van de Arnhemse studio Supermassive heeft de animaties ontwikkeld.
We zagen het visueel gedicht ‘between TIME and SPACE’ van Nienke Jorissen met filmbeelden en dans. Waarin voelbaar was dat tijd – als duur – niet zomaar meetbaar is maar ruimte heeft en rekbaar blijkt. Na de live performance was er muziek door DJ Bonjour.
Nienke Jorissen bestudeert in haar werk de mensheid van verschillende tijden, werelddelen en religies om te kunnen ontdekken wat ons met elkaar verbindt en waar het leven werkelijk om gaat. Ze wil verschillende facetten van het mens-zijn tonen die als troost of inspiratie kunnen dienen.
Bij deze tweede editie stond ZALM op het programma. De rest van de avond was het luisteren naar een muziekselectie van Meneer De Perifeer terwijl er in de entree een tentoonstelling van Kassandra Wolda was.
ZALM IS NEDERLANDSE CULT/CAMP TV, DINGEN OM BOOS OP TE WORDEN EN NOISY GRINDPUNK!!!!!! ZALM IS DE NIEUWE EENMANS FORMATIE UIT EINDHOVEN!!!!!!!!!!!!!!!! GRILLIGE SCREAMS, DIEPE GRUNTS!!!!!!! VOOR ALLES EN TEGEN ALLES!!!!!!! TEGEN DE ZELFGENOEGZAAMHEID EN IDIOTERIE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! EN JA DAT MOET MET UITROEPTEKENS!!!!!!!!
Tijdens deze eerste editie stond hier Karel van der Eijk op het programma. Jehudi van Dijk kwam ook langs, om een aantal van zijn gedichten voor te dragen. De rest van de avond werd opgeluisterd met een muziekselectie van Meneer De Perifeer.
Karel van der Eijk is een beeldend kunstenaar die installaties maakt waarin geluid en mechanica een sleutelrol hebben. Sommige van zijn installaties bewegen met een druk op de knop, anderen worden als een instrument gespeeld door het publiek of door de kunstenaar zelf.
Jehudi van Dijk is een kunstenaar uit Zwolle die sinds de lockdown prachtige collagegedichten maakt. Deze werken van Jehudi hangen sinds mei op ons gebouw. Poëtische nieuwe werelden, gedachtenkronkels en mijmeringen over liefde. artikel over de buitenexpo
in samenwerking met
Artistiek concept
Van nature leent kunst zich uitstekend voor een zoektocht naar onzekerheid en balanceert ze graag op de rand van onvoorspelbaarheid. Kunst omarmt onduidelijkheid. En is autonoom.
Artistiek werk wordt echter tegenwoordig vooral beoordeeld op zijn maatschappelijke werking. Een cynicus zou kunnen opmerken dat de kunstenaar langzaam verwordt tot ambtenaar van de afdeling ‘Opleuken’ en dat hij/zij slechts met oplossingen dient te komen voor de hiaten in BV Nederland.
We vrezen dat we de unieke ervaring van kunst zullen kwijtraken als ze op een instrumentele wijze benadert blijft worden. We komen in verweer tegen de versimpeling die hier het gevolg van is. Wanneer we hierin een verandering nodig hebben mogen we die ook zelf inzetten. Gezamenlijk. Daarom is dit het moment om met betrokkenheid en optimisme elkaar weer te vragen: is dit goed? En waarom?
Juist dit gesprek lijkt van wezenlijk belang als vaardigheid waar behoefte aan is binnen onze polariserende samenleving. Intellectuele openheid om meerdere kanten te bekijken, opties open te houden om andere waarden te zien, is juist een van de krachten in de kunst. Bij kunst kijken kun je ongestraft van inzicht en oordeel veranderen. Dat helpt de deur open te houden naar meer kennis, meer inzicht, en meer perspectieven om steeds ons oordeel te verrijken.
Esthetisch oordelen als een sociale exercitie is iets wat bijdraagt aan een harmonieuze manier van samenleven omdat ook al oordeel je in je eentje, je in je hoofd rekening houdt met de mogelijkheid dat andere mensen die dezelfde vermogens hebben toch tot een ander oordeel komen. De kunst en experimentele muziek geprogrammeerd tijdens an Eveningat the Factory geven ruimte om het oordeel uit te stellen, om even te verblijven in de vraag: wat maak ik nu mee? Simpel omdat kunst inmiddels één van de weinige plekken is in de samenleving waar ons niets wordt verkocht. We hebben hier de ruimte om met onszelf in gesprek te gaan. Lees hier meer over: Met argumenten kom je er niet Kunst is nu machtelozer dan ze zelf denkt Kunst is net als liefde ze verrijkt ons leven met bijzondere gevoelens en ervaringen die we anders niet zouden hebben
Het doel van an Evening at the Factory is uitgroeien tot een thuisbasis waar artistieke vrijheid voor de hand ligt, men elkaars werk bevraagd en inzichten deelt. Waar de chemie voedend is voor de kunstenaarspraktijk.
Tone of voice
De naam An evening at The Factory verwijst in eerste instantie naar de locatie waar de avonden gehouden worden: De Gelderlandfabriek. Daarnaast zullen kunstenaars en creatieven de knipoog naar Andy Warhols The Factory herkennen. De sfeer en mystiek van avantgardistisch/progressief New York in de jaren ’60, gemengd met een gevoel van anti-establishment en rebellie en het inspelen op nieuwe vormen/tendensen is een hele mooie legacy om An evening at the Factory op te ‘bouwen’.
